Straż Graniczna Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu im. nadkom. Józefa Bocheńskiego 124. rocznica urodzin patrona Śląskiego Oddziału Straży Granicznej - nadkom. Józefa Bocheńskiego - Aktualności

Gospodarzem uroczystości był Komendant Śląskiego Oddziału Straży Granicznej gen. bryg. SG Adam Jopek. Wśród zaproszonych gości byli między innymi Dyrektor Departamentu Edukacji, Nauki i Współpracy z Młodzieżą Urzędu Marszałkowskiego Danuta Maćkowska, Zastępca Dyrektora Muzeum Śląskiego w Katowicach dr Karol Makles oraz Dziekan Ewangelicki Straży Granicznej ks. płk SG Kornel Undas. Obecna była również kadra kierownicza Śląskiego Oddziału Straży Granicznej.

Uroczystość uświetniła obecność wnuka patrona ŚlOSG Waldemara Bocheńskiego, który jest również Prezesem Stowarzyszenia Weteranów Polskich Formacji Granicznych. Prezes Bocheński przedstawił zgromadzonym gościom prezentację multimedialną pokazującą historię życia znamienitego przodka.

W trakcie uroczystej zbiórki zostały rozdane dyplomy dla najlepszych strzelców, którzy swe umiejętności zaprezentowali podczas Zawodów Strzeleckich o Puchar Komendanta ŚlOSG, rozegranych 14 marca z okazji rocznicy urodzin Patrona Śląskiego Oddziału Straży Granicznej. W klasyfikacji drużynowej jak i indywidualnej mężczyzn najlepszymi okazali się funkcjonariusze z Placówki Straży Granicznej w Opolu, natomiast wśród pań na pierwszym stopniu podium stanęła funkcjonariuszka z PSG w Katowicach – Pyrzowicach.

Dzięki uprzejmości Dyrekcji placówki zaproszeni goście mieli możliwość zwiedzenia jednej ze stałych ekspozycji Muzeum dotyczącej historii Śląska i jego mieszkańców

***

Józef Bocheński urodził się 7 marca 1899 w Chełmie, jako syn Aleksandra i Wandy z domu Fogel. W 1915 roku, w wieku 16 lat, wstąpił do II Brygady Legionów Polskich (2 Pułku Piechoty), w której szeregach walczył na froncie karpackim i wołyńskim. W lutym 1918 roku dostał się do austriackiej niewoli i został internowany. W listopadzie 1918 roku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i wraz z VI baonem Strzelców Warszawskich rozbrajał wojska niemieckie w Warszawie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej służył w  36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej. Za męstwo i bohaterstwo w walkach odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari V oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Walczył w trzecim Powstaniu Śląskim, odznaczony Gwiazdą Górnośląską. W Straży Granicznej II RP służył w latach 1928-1939. 15 września 1932 roku został wyznaczony na stanowisko oficera wywiadowczego Inspektoratu Granicznego nr 14 „Częstochowa” (Śląski Inspektorat Okręgowy SG), a w 1933 roku skierowany do Komisariatu Wewnętrznego SG nr 3 „Kraków” (pod względem służbowym przydzielony bezpośrednio do Śląskiego IO SG) na stanowisko II oficera.

Od 1935 roku służbę pełnił w Zachodniomałopolskim Inspektoracie Okręgowym, jako oficer wywiadowczy i zastępca kierownika Inspektoratu Granicznego SG w Jaśle, a od 1938 roku z-ca komendanta Obwodu SG. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę w latach 1918-1921, Medalem X-lecia Odzyskania Niepodległości, Odznaką Pamiątkową Straży Granicznej. 

Po ogłoszeniu mobilizacji, jako kapitan Wojska Polskiego, walczył wraz z kompanią SG w składzie 2 Brygady Górskiej, Grupy Operacyjnej „Jasło”, „Armii „Karpaty”, ciężko ranny pod Muszyną w starciu z oddziałami słowackimi.

Po agresji sowieckiej aresztowany w szpitalu w Równem i osadzony w obozie NKWD w Kozielsku. Zamordowany w 1940 roku w Katyniu. Pośmiertnie awansowany w 2007 roku do stopnia nadkomisarza SG i majora WP.