W wydarzeniu wzięli udział: kombatanci, Komendant Śląskiego Oddziału Straży Granicznej gen. bryg. SG Adam Jopek, Wojewoda Śląski Jarosław Wieczorek, Marszałek Województwa Śląskiego Jakub Chełstowski, Wiceprezydent Miasta Katowice Waldemar Bojarun, Dyrektor Oddziału IPN w Katowicach dr Andrzej Sznajder, Naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Katowicach Jan Kwaśniewicz oraz przedstawiciele pozostałych służb mundurowych, Okręgu Śląskiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Stowarzyszenia Pamięci Armii Krajowej, Chorągwi Śląskiej ZHP oraz mieszkańcy Katowic. Organizatorem uroczystości było Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach.
Podczas ceremonii, przy pomniku, odśpiewano hymn państwowy, odmówiona została modlitwa i złożone wieńce. Na każdym z 27 grobów znajdujących się w kwaterze Wojewoda Śląski, Marszałek Województwa Śląskiego oraz Dyrektor Oddziału IPN w Katowicach złożyli trzy róże symbolizujące wartości: Bóg, Honor, Ojczyzna, którymi kierowali się za życia żołnierze AK.
Zdjęcie: IPN
Zdjęcie: Śląski Urząd Wojewódzki
Zdjęcia: IPN
14 lutego 1942 roku Naczelny Wódz, gen. Władysław Sikorski, przekształcił Związek Walki Zbrojnej w Armię Krajową i mianował jej dowódcą generała Stefana Roweckiego. Nie była to tylko prosta zmiana nazwy. Pokazano w ten sposób, że walkę z okupantem prowadzą nie tylko żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, ale także żołnierze armii podziemnej walczący na ziemi ojczystej. Podziemna walka z Niemcami okupującymi ziemie polskie trwała już od 27 września 1939 roku, kiedy powstała Służba Zwycięstwu Polski. Oprócz tego, Polacy samorzutnie i bez inspiracji z zewnątrz, tworzyli liczne organizacje konspiracyjne. W listopadzie 1939 roku SZP przekształciła się w ZWZ i rozpoczęła się akcja scalania innych organizacji podziemnych w jedną strukturę. Wytrwała praca rządu emigracyjnego doprowadziła do utworzenia jednej z największych podziemnych armii okupowanej Europy. Na początku 1942 roku liczyła już około 100 tys. zaprzysiężonych żołnierzy, a po rekrutacji, która miała miejsce latem 1944 roku, rozrosła się do około 380 tys. członków. Pod koniec 1943 roku Armia Krajowa odpowiedzialna była za przeprowadzenie akcji „Burza”, której kulminacyjnym momentem było Powstanie Warszawskie. Po rozwiązaniu AK w dniu 19 stycznia 1945 roku przez gen. Leopolda Okulickiego część żołnierzy zaczęła tworzyć oddziały czynnie walczące z narzuconymi przez ZSRS władzami komunistycznymi. Wielu z nich zginęło lub stało się ofiarami prześladowań za samą przynależność do AK.