Drugie w tym roku ślubowanie od dziesięciorga nowych funkcjonariuszy odebrał Komendant Śląskiego Oddziału Straży Granicznej płk SG Adam Jopek. W obecności kadry kierowniczej pogratulował młodym funkcjonariuszom podjęcia tak ważnej i odpowiedzialnej decyzji, podkreślił znaczenie słów roty ślubowania oraz życzył im zadowolenia i satysfakcji z pełnienia służby w naszej formacji. Obecny podczas uroczystości Dziekan Ewangelicki ks. płk SG Kornel Undas oraz Kapelan Śląskiego Oddziału Straży Granicznej ks. ppor. SG Artur Suska udzielili błogosławieństwa ślubującym funkcjonariuszom. Uroczystość uświetniła obecność wnuka patrona ŚlOSG Waldemara Bocheńskiego, który jest również Prezesem Stowarzyszenia Weteranów Polskich Formacji Granicznych. Komendant Śląskiego Oddziału SG płk SG Adam Jopek otrzymał od wnuka patrona ŚlOSG archiwalne zdjęcie z 1929 roku, przedstawiające funkcjonariuszy Straży Granicznej II RP z Placówki, która umiejscowiona była na terenie służbowej odpowiedzialności obecnego Śląskiego Oddziału Straży Granicznej. Zostało ono wystawione w sali tradycji Śląskiego Oddziału SG.
W tym dniu osiemnaścioro funkcjonariuszy, którzy ukończyli szkolenie w zakresie szkoły chorążych w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie, odebrało akty mianowania na stopień młodszego chorążego SG. Ponadto czworo funkcjonariuszy, którzy ukończyli szkolenie w zakresie szkoły podoficerskiej otrzymało z rąk Komendanta akty mianowania na stopień kaprala SG.
Z okazji Dnia Kobiet wszystkie ślubujące oraz mianowane funkcjonariuszki otrzymały od Komendanta Śląskiego Oddziału Straży Granicznej symboliczną różę.
***
Józef Bocheński urodził się 7 marca 1899 w Chełmie, jako syn Aleksandra i Wandy z domu Fogel. W 1915 roku, w wieku 16 lat, wstąpił do II Brygady Legionów Polskich (2 Pułku Piechoty), w której szeregach walczył na froncie karpackim i wołyńskim. W lutym 1918 roku dostał się do austriackiej niewoli i został internowany. W listopadzie 1918 roku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i wraz z VI baonem Strzelców Warszawskich rozbrajał wojska niemieckie w Warszawie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej służył w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej. Za męstwo i bohaterstwo w walkach odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari V oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
Walczył w trzecim Powstaniu Śląskim, odznaczony Gwiazdą Górnośląską. W Straży Granicznej II RP służył w latach 1928-1939. 15 września 1932 roku został wyznaczony na stanowisko oficera wywiadowczego Inspektoratu Granicznego nr 14 „Częstochowa” (Śląski Inspektorat Okręgowy SG), a w 1933 roku skierowany do Komisariatu Wewnętrznego SG nr 3 „Kraków” (pod względem służbowym przydzielony bezpośrednio do Śląskiego IO SG) na stanowisko II oficera.
Od 1935 roku służbę pełnił w Zachodniomałopolskim Inspektoracie Okręgowym, jako oficer wywiadowczy i zastępca kierownika Inspektoratu Granicznego SG w Jaśle, a od 1938 roku z-ca komendanta Obwodu SG. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę w latach 1918-1921, Medalem X-lecia Odzyskania Niepodległości, Odznaką Pamiątkową Straży Granicznej.
Po ogłoszeniu mobilizacji, jako kapitan Wojska Polskiego, walczył wraz z kompanią SG w składzie 2 Brygady Górskiej, Grupy Operacyjnej „Jasło”, „Armii „Karpaty”, ciężko ranny pod Muszyną w starciu z oddziałami słowackimi.
Po agresji sowieckiej aresztowany w szpitalu w Równem i osadzony w obozie NKWD w Kozielsku. Zamordowany w 1940 roku w Katyniu. Pośmiertnie awansowany w 2007 roku do stopnia nadkomisarza SG i majora WP.